Zadzwoń: +48 660 667 070

#1
#2
#3
#4
Metody
 

Metody

 

Visible learning

Baza badań ostatnich dekad budująca nową wizję szkoły opartą na badaniach skuteczności czynników wpływających na skuteczność procesu nauczania- ucznia się kluczowym przesłaniem badań jest to, że istnieją interwencje edukacyjne, które wydają się działać lepiej niż inne, na poprawę wyników uczenia się uczniów oraz takie, które w rzeczywistości nie są zbyt użyteczne, jeśli chodzi o uczenie się. Jeśli szkoły stawiają sobie za główny cel – pomagania uczniom w nauce i skupienie się na procesie uczenia się i na postępach uczniów w nauce, to warto im polecić skorzystanie z wyników badań. Visible Learning proponuje szkołom rozpoczęcie  długotrwałego procesu zmiany szkoły mającego na celu uczenie się wszystkich uczniów i współpracę nauczyciele w dziedzinie nauczania. W naszych szkołach stale uczymy się i rozwijamy metody pracy, by spełnić potrzeby współczesnych dzieci i młodzieży


Peer learning

Peer to peer learning to metoda uczenia się, która opiera się na dzieleniu się wiedzą. „Peer” oznacza w języku angielskim osobę o takim samym poziomie, takiej samej rangi, często tak określa się również kolegów z pracy lub szkoły. I właśnie na tym polega nauka peer to peer – osoby o podobnym poziomie doświadczenia uczą się od siebie nawzajem i wymieniają wiedzą. Metoda ta jest obecnie szeroko stosowana w nowoczesnych szkołach i uniwersytetach, ponieważ jest bardzo skuteczna. Metoda ta doskonale działa w Fińskim systemie nauczania i przeniesiona na grunt naszych szkół również sprawdza się bardzo dobrze. Pomaga uczniom pozostawać aktywnymi, dzielić się wiedzą, uczyć innych, korzystać z pomocy kolegów, dzielić się zadaniami i wspólnie dążyć do celu poprzez współpracę, a nie konkurowanie ze sobą.


Flipped classroom

Odwrócona szkoła, odwrócona klasa to nie jest oddzielna, wąsko pojęta metoda nauczania, ale raczej koncepcja ogólna, którą można realizować na wiele sposobów.


Polega w dużym uproszczeniu na odwróceniu działań ucznia pomiędzy klasą a domem w sposób taki, że treści instrukcjonalne dostarczane są na różne sposoby np. online (dostępne z domu ucznia, przed lekcją zamiast na lekcji, a zadania domowe- typowa tematyka zadań domowych przeniesione z domu do klasy. W największym uproszczeniu pomysł odwróconej szkoły polega na "wypychaniu" z zajęć lekcyjnych czasu przeznaczanego wcześniej na przekazywanie uczniom treści informacyjnych po to, aby w szkole zyskać więcej czasu na prezentację, autoprezentację i ewaluację własnej i grupowej pracy uczniów, nowoczesne metody oceniania kształtującego, motywacyjne aktywności etc.


Dzięki temu zadania trudniejsze, w postaci samodzielnej pracy polegającej na pisaniu pracy pisemnej, rozwiązywaniu zbioru zadań, ćwiczenia umiejętności mogą być dokonywane na lekcji, a nauczyciel może pomóc w sytuacjach, gdy uczeń nie wie, jak pracować dalej, a część podawcza, informacyjna lekcji jest prezentowana przed lekcją w postaci materiału nagranego przez nauczyciela, lub materiału dostępnego w sieci w formie artykułu, filmu, prezentacji.


Matematyka mentalna

Matematyka mentalna czyli metoda pochodząca z Azji, polegająca na ćwiczeniu umiejętności dokonywania skomplikowanych obliczeń matematycznych w pamięci bez użycia dodatkowych urządzeń, takich jak kalkulator. Uczniowie mnożą liczby wielocyfrowe przez wielocyfrowe w pamięci, dzielą dodają i odejmują milionowe liczby. Obserwatorom wydaje się, ze studenci mają ponadprzeciętne, genialne predyspozycje matematyczne, a tymczasem jest to umiejętność dostępna każdemu dziecku, pod warunkiem jej regularnego ćwiczenia. Metoda wspomaga i rozwija kompetencje matematyczne dzieci, uczy myślenia, analizowania, wzmacnia pamięć.


Coaching edukacyjny

Jest to metoda , którą przyjmują szkoły, wdrażające innowacje polegające na przekierowywaniu odpowiedzialności za wyniki edukacji z nauczyciela na ucznia, przy jednoczesnym wspieraniu go i motywowaniu do rozwoju.


Do tej pory coaching kojarzył się nam przede wszystkim ze światem biznesu, treningami efektywności managerskiej lub osobistej. W związku z postępującymi zmianami oraz wyzwaniami stojącymi przed współczesnym systemem kształcenia, metody zaczerpnięte z coachingu znajdują coraz szersze zastosowanie w edukacji. I to nie tylko w kwestii szkoleń kadry pedagogicznej. Coaching edukacyjny to przede wszystkim ewolucja w myśleniu o roli nauczyciela w procesie dydaktycznym oraz o jego pracy z uczniami. Kluczowa w tym wypadku jest zmiana w relacji nauczyciel - uczeń, która opiera się na zasadach bardziej partnerskich, a sam proces kształcenia skupia się na rozwoju, nie zaś na monotonnym przekazywaniu wiedzy oraz jej biernym przyjmowaniu. Nauczyciel-coach angażuje się w sam proces, kształtowanie przyjaznego środowiska oraz odpowiedniej komunikacji z uczniem, który z kolei bierze odpowiedzialność za cele oraz wynik procesu rozwoju. Coach wspiera i monitoruje postępy, umożliwia dokonywanie analizy oraz korygowanie własnych działań, a także nakłania ucznia do wyciągania samodzielnych wniosków.


Mindfulness

Mindfulness czyli trening uważności w szkole kojarzy się głównie z metodą  Eline Snel dotyczy treningu uwagi – zwanego też uważnością.  Podczas cyklicznych, niedługich spotkań  dzieci uczą się stabilizowania swoich emocji, skupiania uwagi oraz przenoszenia jej aktywnie i spokojnie na inne rzeczy. Dzięki treningowi dzieci zapoznają się ze swoimi wewnętrznymi światami. Uczą się nie oceniać i nie osądzać tego, co tam znajdą, uczą się szacunku do własnych – oraz innych osób – myśli, uczuć i doświadczeń. Uczą się radzić sobie ze spokojem i zamieszaniem. Uczą się, jak rozpoznawać trudne myśli i uczucia, nie tłumić ich i nie dawać się im pochłonąć, a jedynie obdarzać je swoją przyjazną uwagą. A nade wszystko uczą się tego, jak być życzliwymi dla siebie i innych.


Metoda treningu uważności jest pożądana dla wszystkich dzieci, które mierzą się codziennie z rozproszeniem ogromną ilością bodźców zewnętrznych, dla dzieci mających problemy ze skupieniem się i koncentracją, z rozpoznawaniem własnych emocji, uczuć i potrzeb. Metoda pomaga również redukować stres, napięcie i hamować nieprzemyślane reakcje na zachowania innych. Jest popularna w wielu czołowych jednostkach edukacyjnych na świecie, wskazana dla wszystkich dzieci, w tym także dla dzieci ze specyficznymi deficytami uwagi i trudnościami w uczeniu się.


Metody aktywizujące

Metody aktywizujące to szereg metod pracy z grupą uczniów, sprzyjająca ich większemu zaangażowaniu i działaniom praktycznym. Jest to cała grupa metod pracy sprzyjająca przekierowaniu aktywności na lekcji z nauczyciela na ucznia, co sprzyja większej skuteczności uczenia się, lepszemu i bardziej trwałemu zapamiętywaniu materiału i podniesieniu atrakcyjności zajęć. Można zatem nazwać je : Uczenie poprzez działanie. Dlatego w ostatnich latach metody aktywizujące cieszą się coraz  większą popularnością. Ich dodatkową funkcją jest doskonalenie umiejętności przydatnych w codziennym życiu, takich jak np. logicznego myślenia, analizowania faktów, poszukiwania źródeł wiedzy, dzielenia się wiedzą, dyskutowania, kreatywności, skutecznej selekcji  informacji, samodzielności, krytycznego spojrzenia  itp.


Dzieci, które aktywnie uczestniczą w toku lekcji, są zdecydowanie bardziej otwarte na wiedzę, osiągają lepsze wyniki w nauce. Częste wykorzystywanie metod aktywizujących w procesie nauczania wpływa na integrację zespołu oraz budowanie właściwej relacji nauczyciel – uczeń, opartej na wzajemnym szacunku i zaufaniu, a dodatkowo pracując metodami aktywizującymi wspieramy również rozwój emocjonalny naszych uczniów.


Nauczyciel powinien pełnić rolę doradcy, który zamiast podawać informacje, uczy, w jaki sposób uczeń ma je odnaleźć. Organizuje pracę w taki sposób, żeby uczeń potrafił: poszukiwać, działać i współpracować w zespole, zadawać pytania, dyskutować, wyszukiwać, selekcjonować informacje. W metodach aktywizujących rola ucznia jest najważniejsza, bez jego aktywnego uczestnictwa proces nauczania jest niepełny, metody aktywizujące sprawdzają się wraz z pracą metodą coachingu edukacyjnego.


Metoda projektu

Jedna z metod aktywizujących, lub traktowana jako osobna metoda pracy, stworzona została w Stanach Zjednoczonych, gdzie zaczęto ją stosować na początku XX wieku. Za jej twórcę uważa się Williama H. Kilpatricka, który przedstawił założenia metody w pracy zatytułowanej The Project Method. Jest jedną z najbardziej ambitnych i skutecznych metod edukacji.


Według twórcy naczelną zasadą dydaktyczną jest, że uczniowie samodzielnie zdobywają wiadomości i sprawdzają swoje umiejętności w konkretnych sytuacjach życiowych, zamiast przyswajać wiedzę teoretycznie.


Projekt to złożone zadanie, które odbywa się w określonym czasie, i które wymaga podejmowania przez dziecko różnorakich i samodzielnych działań, które przybliżają go do rozwiązania problemu stawianego przy rozpoczęciu projektu (np. projekt Budowla, grupa uczniów wybiera wieżę Eiffla i w ramach projektu dowiaduje się gdzie jest dana budowla, kto ją zaprojektował, kto i kiedy zbudował, za zadanie mają zbudować ją sami. Wybierają materiał i np. z patyczków od lodów budują swoją wieżę Eiffla). Zadaniem nauczyciela jest podążanie za grupą, za ich zainteresowaniami i potrzebami, wszystko zgodnie niepodważalną prawdą, że najszybciej i najefektywniej uczymy się tego co nas interesuje.


Metody projektu są ważne w edukacji, bowiem używane obecnie masowo przez pracodawców w stosunku do pracowników. Jeśli zatem do takiej pracy przyzwyczaimy się od czasów szkolnych, wejście w projekty profesjonalne w świecie dorosłym będzie łatwe i bezstresowe. Metoda ta uczy współpracy, odpowiedzialności za swój odcinek działań, rzetelności, komunikacji w zespole, dzielenia się wiedzą, ale również sukcesem lub ewentualną porażką.


Twórcze rozwiązywanie problemów

Celem jest zidentyfikowanie predyspozycji dzieci w zakresie twórczego myślenia oraz wspieranie i rozwijanie zdolności poprzez stosowanie w praktyce metod i technik TRP jako strategii myślenia i uczenia się. W czasie zajęć dzieci mają sposobność poznania możliwości własnego umysłu, rozwijania płynności i oryginalności myślenia. Program uczy myślenia dywergencyjnego, pytajnego, wizualnego, logicznego, krytycznego, kombinatorycznego. Pomaga w kształtowaniu umiejętności formułowania i zadawania ciekawych pytań, samodzielności w poszukiwaniu rozwiązań. Motywuje do działania oraz doceniania wzajemnego uczenia się i pracy zespołowej, jak również realizacji prac badawczych, doświadczeń i eksperymentów.


Inteligencje wielorakie

Howard Gardner, amerykański psycholog, który specjalizuje się w psychologii kognitywnej i psychologii uczenia się, w swoich pracach badawczych podkreśla, że inteligencja nie jest czymś jednopłaszczyznowym. Zwraca uwagę na osiem rodzajów inteligencji, które dane są człowiekowi od urodzenia. To jednak, w jakim stopniu i które z nich się rozwiną, zależy w dużej mierze od rodziny, otoczenia, szkoły, a także kultury, w której dana osoba się wychowuje.

Dzięki typologii stworzonej przez Gardnera, możliwe jest wyodrębnienie stylów uczenia się i dopasowanie odpowiedniej metody uczenia się. Jest to oczywiście jeden z wielu sposobów wykorzystania teorii o inteligencji wielorakiej. Kolejnym jej zastosowaniem jest pomoc w rozumieniu samego siebie, co umożliwia stworzenie indywidualnego programu samodoskonalenia się.

Każdy człowiek ma inną strukturę umysłu, inaczej się uczy, inaczej myśli. Szkoła musi szanować tę różnorodność i pomagać każdemu być najlepszym w tym do czego ma predyspozycje. Nasza szkoła nie oczekuje, że każdy będzie najlepszy we wszystkim. Nie oczekuje, że maksimum czasu uczeń spędzi nad tymi gałęziami nauki, do których nie ma predyspozycji. A tak często bywa. Szkoła ma pomóc odnaleźć młodemu człowiekowi własną drogę, do której ma talent i predyspozycje. Bo te predyspozycje przełożą się w przyszłości na wybór drogi zawodowej.

WACHLARZ MOŻLIWOŚCI

Każdy człowiek posiada osiem rodzajów inteligencji. Każdą z nich można rozwinąć nawet u najmłodszych dzieci. Zabawy FundaMentalne to jedyny w Polsce program, który poprzez mądre zabawy i logiczne aktywności rozwija wszystkie typów inteligencji.
Wachlarz możliwości przedstawiamy jako graficzną reprezentację koncepcji wielointeligentnej edukacji dziecka.
Poniżej przedstawiamy własną graficzną symbolikę i krótkie opisy inteligencji wyodrębnionych przez Howarda Gardnera.

 

JĘZYKOWA

Charakterystyczne jest zainteresowanie światem słowa mówionego i pisanego, umiejętność wypowiadania się i ujmowania zdarzeń. Świat rozumiany jest poprzez słowo.

RUCHOWA

Charakterystyczna jest zdolność wykorzystywania własnego ciała, ukierunkowanego ruchu, posługiwanie się przedmiotami. Świat rozumiany jest poprzez ruch i kontakt fizyczny.

PRZYRODNICZA

Charakterystyczna jest duża wrażliwość, zdolność dostrzegania wzorców w naturze, rozpoznawania i kategoryzowania przedmiotów. Świat rozumiany jest poprzez naturalne środowisko i otoczenie.

INTERPERSONALNA

Charakterystyczna jest zdolność do wchodzenia w interakcje z innymi, umiejętność komunikowania się, rozumienia innych ludzi. Świat postrzegany jest przez pryzmat drugiego człowieka.

MATEMATYCZNO-LOGICZNA
Charakterystyczne jest zainteresowanie światem przedmiotów, symboli liczbowych i operacji matematycznych. Świat rozumiany jest poprzez ciągi zdarzeń oraz liczby.

WIZUALNO-PRZESTRZENNA

Charakterystyczna jest zdolność do tworzenia w umyśle obrazów, relacji przestrzennych, wizualizacja. Świat rozumiany jest poprzez obraz i formy przestrzenne.

MUZYCZNA

Charakterystyczna jest łatwość percepcji i tworzenia muzyki, muzykalność, rozumienie struktury utworów muzycznych. Świat rozumiany jest poprzez dźwięki, rytm i melodię

INTRAPERSONALNA

Charakterystyczna jest wysoka samoświadomość, zdolność do refleksji nad sobą i własnym zachowaniem, motywacją i emocjami, poszukiwanie odpowiedzi. Świat postrzegany jest przez pryzmat samego siebie.
 

CELE TEORII

WYZWOLENIE TWÓRCZEJ AKTYWNOŚCI
Dziecko musi mieć zapewnione warunki do wielointeligentnego poznawania świata i rozwoju fantazji, która w ich przypadku nie zna granic. Bardzo ważnym czynnikiem umożliwiającym wyzwalanie twórczej aktywności dzieci jest wykorzystywanie inspirującego środowiska edukacyjnego, które winno zachęcać, motywować, wywoływać zaciekawienie i zainteresowanie otaczającym światem.

WYJŚCIE POZA RAMY
Wyjście poza ramy klasycznego procesu edukacji wczesnoszkolnej wydaje się więc być jedynym słusznym i możliwym do uzyskania w polskich warunkach szkolnych sposobem dorównania ciągle zmieniającym się wymaganiom zawodowym stawianym młodym ludziom w XXI wieku. WIELE

CHARAKTERÓW - WIELE STYLI UCZENIA SIĘ
Teoria Howarda Gardnera to przede wszystkim inne spojrzenie na możliwości rozwojowe dziecka i jego szanse edukacyjne, inna niż tradycyjna wizja szkoły, a w konsekwencji inna wizja człowieka dorosłego. Uznaje ona bowiem prawo każdego dziecka do posiadania własnego profilu rozwoju i własnego stylu uczenia się. W myśl tej teorii nauczyciel powinien zrezygnować z jednego stylu nauczania w stosunku do wszystkich dzieci na rzecz aktywizowania wszystkich ośmiu rodzajów inteligencji, by szanse rozwoju mieli równie uczniowie z "nie-szkolnym" profilem inteligencji.

Podsumowanie

W Dwujęzycznym Przedszkolu i Dwujęzycznej Szkole Podstawowej Smart School teoria Howarda Gardnera zakładająca, że każde dziecko jest zdolne, realizowana jest zarówno na zajęciach gardnerowskich jak i zajęciach obowiązkowych. Podstawą tej teorii jest kształcenie i wychowanie skoncentrowane na dziecku, jego zdolnościach i zainteresowaniach czyli rozwijanie inteligencji wielorakich dziecka.

Gardner uważa, że istnieje wiele inteligencji, nie wszystkie są zbadane i znane. Głównym założeniem zajęć gardnerowskich w naszej szkole jest wspieranie zdolności uczniów, rozwijanie ich pasji, talentów, zainteresowań, ale także rozwijanie słabszych stron (słabszych inteligencji) poprzez wykorzystanie mocnych (inteligencji wysoko rozwiniętych).

Na podstawie obserwacji dzieci, informacji od rodziców oraz indywidualnego określania swoich mocnych i słabych stron przez uczniów, nauczyciele tworzą indywidualną diagnozę profilu inteligencji dziecka, który jest podstawą do dalszej pracy. Znając profile inteligencji uczniów, nauczyciele dostosowują treści, metody, formy, środki dydaktyczne tak, aby jak najefektywniej wspierać rozwój każdego z dzieci.

Zajęcia gardnerowskie łączą się z wielokulturowością i realizowane są na podstawie naszego autorskiego programu. Połączenie treści wielokulturowych i teorii inteligencji wielorakich powoduje, iż dzieci chętnie biorą udział w zajęciach, wszyscy są aktywni, podejmują działania, które dają im satysfakcję i zadowolenie, uczą współpracy i współdziałania, a przede wszystkim rozwijają umiejętności uczenia się zgodnie z indywidualnym rytmem rozwoju i profilem inteligencji.


Szachy


Nowoczesne technologie